Yog-Vasishth-Gujarati-યોગવાસિષ્ઠ મહારામાયણ-ઉત્તર રામાયણ-1126

ભાસ (વિપશ્ચિત) કહે છે કે-પછી,અમે આકાશમાં જઈને એ મહા ભયાનક શબ-આકૃતિને જોઈ.એ મોટું શબ વેગથી

નીચે પડ્યું એટલે સમુદ્રો,પર્વતો,વનો અને શહેરોના સમૂહો સાથે પૃથ્વી કંપવા લાગી.નદીઓના પ્રવાહ રોકાઈ જવાથી,

તેનાં બે વહેણ  થઇ જઈ,તેના વેગથી મોટા ખાડાઓ થઇ ગયા.દિશાઓ સહિત સર્વ જગત પ્રલયકાળના સંભ્રમથી

ભયભીત થઇ ગયું.શબ્દમય થઇ રહેલી પૃથ્વીમાં મોટો કડકડાટ થઇ રહ્યો.પૃથ્વી પર અનેક જગ્યાએ આ ધક્કો લાગવાથી

તે સેંકડો ભાગોમાં વીંધાઈ ગઈ હોય તેમ દેખાતું હતું.સમુદ્રો પણ જાણે ક્ષોભને પામ્યા હતા.

Yog-Vasishth-Gujarati-યોગવાસિષ્ઠ મહારામાયણ-ઉત્તર રામાયણ-1125

ભાસ (વિપશ્ચિત) કહે છે કે-જ્યાં સુધી મારી ચક્ષુ-ઈન્દ્રિયનો વિષય (દૃશ્ય) ફેલાઈ રહ્યો હતો, ત્યાં સુધી મને માત્ર ચાલ્યા જ

કરવાની ઈચ્છા થતી હતી.અને ઈચ્છા મુજબ ત્યાં હું ક્ષણ-માત્રમાં ચાલ્યો જતો હતો.દૃશ્યનું અવલોકન કરતાં,

મને કૌતુકને લીધે તે (દૃશ્યમાં) વારંવાર ભમ્યા કરવાનો આવેગ આવતો અને હું તેમાં ભમ્યા જ કરતો હતો.

એવી રીતે દૃશ્ય-અદૃશ્ય,ગમ્ય-અગમ્ય એવા અનેક પ્રદેશોનું ઉલ્લંઘન કરતાં મારાં અનેક વર્ષો ચાલ્યાં ગયાં,

પણ હું એ દૃશ્ય-રૂપી અવિદ્યા (જગત) નો અંતને જોઈ શક્યો નહિ.

Yog-Vasishth-Gujarati-યોગવાસિષ્ઠ મહારામાયણ-ઉત્તર રામાયણ-1124

ભાસ (વિપશ્ચિત) કહે છે કે-વળી કોઈ એક દેશ-કાળના યોગે,હું સ્ત્રીઓની સૃષ્ટિ વગરના સંસારમાં ચાલ્યો ગયો.

ત્યાના સર્વ પ્રાણીઓ સ્ત્રીના સંપર્કની ઇચ્છાથી રહિત જ જોવામાં આવ્યા.ત્યાં એક ભૂતમાંથી જ
અનેક (પંચમહાભૂતોવાળાં)પ્રાણીઓ ઉત્પન્ન થતાં હતાં અને પાછાં એક ભૂતમાં જ લય થઇ જતાં હતાં.

વળી મેં ઉત્પાત-આદિ,એવા કારણ વિના જ,પોતાની મેળે જ ઉત્પન્ન થતા ઉત્પાત-વાળા મેઘો પણ જોયા.

તે મેઘો પોતાના અનેક અવયવોમાં ઝણઝણાટ કરી રહ્યા હતા ને તેમાંથી જળની જેમ જ જે કંઈ વીજળી આદિ
પદાર્થો પર પડતી હતી,તેના કટકા થઇ જતા હતા,કે જે મનુષ્યો માટે આયુધ (શસ્ત્ર) રૂપ બની જતા હતા.