અષ્ટાવક્ર ગીતા-૦૮

PREVIOUS PAGE

NEXT PAGE

INDEX PAGE

પ્રકરણ-૩-૧

અષ્ટાવક્ર બોલ્યા-

આત્મા ને વાસ્તવિક રીતે એક (અદ્વૈત) અને અવિનાશી જાણ્યા પછી,

--આત્મજ્ઞ (આત્મા ને જાણનાર) અને ધીર એવા તને,

--ધન ની પ્રાપ્તિ કરવા પ્રત્યે પ્રીતિ કેમ થાય છે ?    (૧)

અહો,જેમ છીપ ના અજ્ઞાનથી-ભ્રમથી (ભ્રમથી છીપલા પર ચાંદી દેખાય છે-પણ તે ચાંદી નથી)

--તેના પર દેખાતી ચાંદી કાઢી લેવાનો લોભ (પ્રીતિ) ઉપજે છે, તેમ

--“આત્મા” ના અજ્ઞાન થી વિષયો-રૂપ ભ્રમાત્મક (ભ્રમ વાળી) વસ્તુમાં (ધન-વગેરેમાં) પ્રીતિ થાય છે.   (૨)

જેમાં (જે આત્મા માં) જગત, એ સમુદ્ર ના તરંગ ની જેમ સ્ફૂરે છે, (સમુદ્ર ના તરંગો અનિત્ય-અસ્થાયી છે)

--તે (આત્મા) “હું” જ છું, (જગત એ તરંગો છે-અનિત્ય છે) એમ જાણ્યા પછી પણ,

--તું પામર (દીન-મૂર્ખ) મનુષ્ય ની જેમ શા માટે દોડાદોડ કરે છે ?     (૩)

આત્મા ને શુદ્ધ “ચૈતન્ય-રૂપ” અને “અત્યંત સુંદર” જાણવા છતાં,

--જે મનુષ્ય વિષયોમાં (સ્વાદ-વગેરે) આસકત બને છે,તે

--મલિનતાને (સુંદર આત્મા ને નહિ પણ ગંદકીને) જ પામે છે.    (૪)

પોતાના આત્મા ને સર્વ ભૂતો માં (જીવો માં) અને

--સર્વ જીવો ને પોતાના આત્મા માં જાણનાર મુનિઓ માં પણ

--જો, મમત્વ (હું-મારું) ચાલુ રહે –તો તે આશ્ચર્ય છે.     (૫)

પરમ અદ્વૈત માં સ્થિર થયેલો અને મોક્ષ ને માટે પ્રયાસ કરતો મનુષ્ય પણ,

--મનમાં રહેલી સૂક્ષ્મ વાસનાઓ ને આધીન થઇ,વ્યાકુળ બની,

--જો, કામ ને વશ થાય તો, તે આશ્ચર્ય છે.      (૬)

યોગ થી ઉત્પન્ન થયેલા “જ્ઞાન” ના શત્રુ ને (વાસનાઓ-વિષયભોગને) જાણતો હોવાં છતાં,

--અંતકાળ ને પ્રાપ્ત થયેલો મનુષ્ય અતિ દુર્બળ બની,

--જો, વિષયભોગ ની ઈચ્છા કરે, તો  તે આશ્ચર્ય છે.   (૭)

PREVIOUS PAGE

NEXT PAGE

INDEX PAGE