અષ્ટાવક્ર ગીતા-૦૫

PREVIOUS PAGE

NEXT PAGE

INDEX PAGE

પ્રકરણ-૨-૨

પ્રકાશ (જ્ઞાન) એ જ “મારું પોતાનું સ્વ-રૂપ છે”  જેથી  “હું” પ્રકાશ થી જુદો છું જ નહિ,

--એટલે જગત જયારે પ્રકાશે છે, ત્યારે “હું” (આત્મા) જ જગત રૂપે ભાસે છે.   (૮)

જેમ અજ્ઞાન ને લીધે છીપલા માં ચાંદી ભાસે (દેખાય) છે, દોરડામાં સર્પ ભાસે છે,અને

--સૂર્ય ના કિરણો માં જેમ  મૃગ-જળ ભાસે છે, તેમ,

--અજ્ઞાનથી જ કલ્પાયેલું જગત મારામાં “હું” માં ભાસે છે.   (૯)

જેમ માટીમાંથી બનેલો ઘડો માટી માં, પાણીમાં થી ઉપજેલો તરંગ પાણીમાં અને,

--સોનામાંથી બનેલું કડું સોનામાં જ લય પામે છે (મળી જાય છે) તેમ,

--મારા માંથી (“હું” માં થી) ઉદ્ભવ પામેલું જગત મારામાં જ (“હું”માં જ) લય પામે છે.   (૧૦)

બ્રહ્મા થી માંડીને તરણા (તૃણ) સુધી નો જગત નો નાશ થાય છે પણ

--“હું” (અહં-આત્મા) નો વિનાશ થતો નથી,તેવા

--“હું” ને નમસ્કાર કરું છું, અહો,તે “હું” (આત્મા) કેટલો આશ્ચર્ય સભર છે ?!!   (૧૧)

અહો, હું મને એટલે કે મારામાં રહેલા “હું” (અહં-આત્મા) ને નમન કરું છું,

--હું દેહધારી હોવાં છતાં “એક” જ છું (હું અને આત્મા એક જ છું),

--જે નથી કશે જતો કે નથી કશે આવતો,પરંતુ હું જગત ને વ્યાપીને રહ્યો છું.   (૧૨)

અહો, હું, મને એટલે કે મારામાં રહેલા “હું” (અહં-આત્મા) ને વંદન કરું છું,

--મારા (મારા આત્મા) જેવો કોઈ ચતુર નથી કે જેના વડે (જે આત્મા વડે)

--આ શરીર સાથે સંસર્ગ સાધ્યા વિના પણ આ વિશ્વ ચિરકાલ થી ધારણ કરાયું છે.   (૧૩)

અહો, હું મને એટલે કે મારામાં રહેલા “હું” (અહં-આત્મા) ને નમસ્કાર કરું છું,

--જે “મારા” માં (“હું”-આત્મામાં)  કાંઇ જ (કશુંય) નથી,અને (છતાં ય પણ)

--તે “મારા”માં (“હું”-આત્મામાં) મન અને વાણી જેવા વિષયોરૂપ બધું યે છે (પણ ખરું) !!  (૧૪)

PREVIOUS PAGE

NEXT PAGE

INDEX PAGE