અષ્ટાવક્ર ગીતા-૧૬

PREVIOUS PAGE

NEXT PAGE

INDEX PAGE

પ્રકરણ-૧૦

અષ્ટાવક્ર કહે છે કે-

શત્રુ-રૂપ કામને અને  અનર્થ થી ભરેલા અર્થ (ધન) ને,

--તેમ જ આ બંને ના કારણ-રૂપ ધર્મ ને પણ ત્યજી દઈ,

--સર્વત્ર (સર્વ કર્મો નો) અનાદર કર.   (૧)

મિત્ર,જમીન,ધન,ઘર,સ્ત્રી,પુત્ર,સગાંસંબધી  વગેરે ને ,તું,

--તે બધાં સ્વપ્ન કે ઇન્દ્રજાલ (જાદુગીરી) ની જેમ માત્ર ત્રણ કે પાંચ દિવસ માટેનાં જ છે,તેમ જો. (૨)

જ્યાં જ્યાં તૃષ્ણા છે,ત્યાં સંસાર (બંધન) છે,એમ સમજ.માટે,

--બળવાન વૈરાગ્ય નો આશરો લઇ ને તૃષ્ણા વગરનો થઇ સુખી થા.   (૩)

તૃષ્ણા એ બંધન નું સ્વ-રૂપ છે,અને તૃષ્ણા નો નાશ એ જ મોક્ષ છે.

--સંસાર પ્રત્યે ની અનાસક્તિ માત્રથી જ વારંવાર આત્મા ની પ્રાપ્તિ અને તૃપ્તિ થાય છે.  (૪)

તું એક શુદ્ધ અને ચેતન (આત્મા) છે અને જગત જડ અને અસત્ છે,

--જે અવિદ્યા (અજ્ઞાન) કરીને કહેવાય છે તે પણ કાંઇ નથી (અસત્ છે) તો પછી,

--કાંઇ જાણવાની (કે બનવાની) ઈચ્છા તને કેમ હોઈ શકે ?      (૫)

રાજ્ય,પુત્રો,પત્નીઓ,શરીરો અને સુખો માં તું આસક્ત હતો,

--છતાં પણ જન્મો-જન્મ માં તે બધાં નાશ પામી ગયાં.     (૬)

અર્થ,કામ અને સુકૃત કર્મો પણ હવે બસ થયાં, આ બધાં થી પણ,

--સંસાર-રૂપ વનમાં (તારું) મન શાંત થયું નહિ.        (૭)

કેટલાયે જન્મો માં તેં શરીર ,મન અને વાચા વડે,પરિશ્રમ આપવાવાળાં

--દુઃખ દાયક કર્મો કર્યા છે,તો હવે તો શાંત થા!!!     (૮)

પ્રકરણ-૧૦-સમાપ્ત-અનુસંધાન-પ્રકરણ-૧૧

PREVIOUS PAGE

NEXT PAGE

INDEX PAGE